door Marie-Anne
Akasasuri kreeg van Kulanandi (rechts op de foto) de vraag of zij iemand wist, die een tijdje bij haar en Tine (links op de foto) in de woongroep zou willen wonen, omdat een van hun voor 5 maanden naar Adhisthana was en er dus een plekje over was. En Akasasuri wist wel iemand: moi.
Na wat heen en weer mailen en skypen kwamen we uit op 3 weken in april.
Ik vond het best eng, want kende geen van beiden (Tine wel heel even kort ontmoet op een Triratnadag in Essen, maar dat kon ik me niet echt herinneren). Het voelde als een dakini: met volle overtuiging en zonder terughoudendheid in het diepe springen en niet weten waar je uitkomt. En het kon 2 kanten op: de positieve en de negatieve.
En het werd de positieve. Ik mocht meedoen met een studiegroep (niet gedaan, maar mooi dat t kon), de lunchpauze meditaties en de sangha-avonden bijwonen en helpen in het Centrum. De mensen waren allemaal even belangstellend en vriendelijk en gastvrij en vonden het heel bijzonder dat ik 3 weken in de woongroep logeerde. Er kwamen ook heel wat uitnodigingen: om te komen ontbijten, om mee naar t park te gaan en samen koffie te drinken. Waar ik heel blij van werd was dat dan zomaar, opeens, het gesprek ging over de dharma en de eigen beoefening en dat gaf meteen al een band.
Ik kijk met heel veel plezier terug op deze 3 weken en heb er een heel mooie en warme ervaring bij.
Marie-Anne