Wat hebben een lijst, een pingpongbal op een vlakke plaat en een blanco stukje papier met elkaar gemeen? Dhiraprabha legde met deze symbolen vanuit haar quaker achtergrond uit, hoe je communiceren naar een heel ander niveau kan tillen en hoe dat in verband gebracht kan worden met het Boeddhisme.
Quakers hebben de gewoonte iedere zondag met elkaar bijeen te komen om “vanuit stilte te praten”. Iedereen zit bij elkaar in stilte maar die stilte kan worden doorbroken.
Het voelde een beetje als just sitting gecombineerd breed gewaarzijn en contemplatie. We kregen de instructies ons volledig onbevangen op te stellen, voor alles wat er gebeurt, om vervolgens te kijken wat dit in ons losmaakt. Hierbij kan het voorkomen dat wat er gezegd word een fysiek merkbare reactie los maakt -dit noemen ze quaken- die zo sterk is, dat deze uitgesproken moet worden. Vervolgens kan dit weer een effect heb ben op anderen, waarop die vervolgens het quaken zouden kunnen ervaren. Zo ontstaat er een sfeer die met beeldspraak omschreven kan worden als -in Dhiraprabhas en Sangharakshitas woorden- “a still -spring fed- pool”.
Het quaken voelt als een opwelling van energie die loskomt door iets dat eerder gezegd of gebeurd is. Hierbij gaf Dhiraprabha ons mee om zonder vooringenomen gedachtes, zonder twijfel en zonder invloed uit te oefenen, je over te geven aan het quaken en om de groep aan te bieden wat er op dat moment is losgekomen. Het effect is bevrijden. De energie die zich opbouw krijgt bij het praten een uitlaatklep, waardoor het weg kan en wat erachter blijft is een verfrissend en compleet gevoel.
En die lijst, pingpongbal en papiertje? Dat zijn de eerste drie ketenen, die -je als je het helemaal zuiver doet- weet te doorbreken, om vervolgens na een verfrissende duik in de stroom, als herboren mens terug op het droge te komen.
Chris